قوانین عمومی برای شناورهای تفریحی بر روی آب

– محدودیت های سنی:
افراد کمتر از ۱۶ سال اجازه هدایت کردن جت اسکی را ندارند، مگر اینکه شرایط زیر را رعایت کنند:
– سن شخص از ۱۵-۱۲ سال باشد.
– یک ناظر ۱۸ سال به بالا در تمام مدت سوار جت اسکی باشد.ناظر باید گواهینامه هدایت جت اسکی را داشته باشد.
جوانان کوچکتر از ۱۲ سال اجازه هدایت جت اسکی را ندارند مگر اینکه توسط یک مربی تحت آموزش باشند.مربی باید بالای ۱۸ سال سن داشته باشد و گواهینامه هدایت جت اسکی را داشته باشد.
افراد بالای ۱۶ سال نیز باید گواهینامه را دریافت کرده باشند.گواهینامه هدایت جت اسکی،باید از انجمن جت اسکی و جت بٌت ایران گرفته شود.
۲- تجهیزات مورد نیاز:
سازمان بنادر و دریانوردی استانداردهای امکانات امنیتی مورد نیاز بر روی شناور ها را تعیین می کند.همچنین تجهیزات مورد استفاده بر روی شناور باید از طرف سازمان بنادر و دریانوردی تأیید شده باشد.
به طور عمومی تمام شناورها باید PFDهای(جلیقه های نجات و حلقه شناور) مورد تأیید سازمان بنادر و دریانوردی،علامت های اضطراری بصری،کپسول های آتش نشانی،علایم آوایی،سیستم تهویه هوا و چراغ های راهنمای مسیر را درون شناور همراه داشته باشند.
نصب بودن تجهیزات امنیتی بر روی شناور از طرف تولیدکننده،دلیل بر مجهز بودن شناور نیست.مالک شناور بایداز استاندارد بودن امکانات امنیتی شناور، بر اساس سایز و مسیری که شناور در آن مورد استفاده قرار می گیرد،اطمینان حاصل کند.
مقررات PFD:
– موارد الزامی استفاده از PFD:کودکانی که زیر ۱۰ سال سن دارند و روی شناوری با طول کمتر از ۵۵ متر سوار شده اند،باید PFDبه تن داشته باشند.PFDباید از نوع۲،۱ یا۳ بوده و مورد تأیید سازمان بنادر و دریانوردی ،آماده به کار و در شرایط خوب باشد.
– استانداردهای PFDبرای جت اسکی سوارها و اسکی سوارها:یک جت اسکی سوار باید قبل از استفاده از جت اسکی یک PFDنوع ۲،۱ یا۳ را به تن داشته باشد.اسکی سواری،موج سواری و استفاده از شناورهایی از این دست،بدون به تن کردن یک PFDنوع ۱،۲ یا۳(مورد تأیید دریابانی)یا نوع۵ (که برای این دسته از فعالیت ها طراحی شده) ممنوع می باشد.همچنین PFDمورد استفاده باید در شرایط  و سایز مناسب باشد. متصدیان قایق ها  به هیچ وجه نباید افرادی را که از این استانداردها پیروی نمی کنند،به دنبال قایق بکشند.

استانداردهای لنگر:
تمام شناورها باید یک لنگر به همراه نگهدارنده لنگر با تحمل وزن کافی و زنجیر با طول مناسب،به همراه داشته باشند.شناورهایی که از این قاعده مستثنی هستند عبارتند از:
– شناورهایی با طول کمتر از ۴۰ متر
– کانوها و کایاک ها
– قایق بادبانی با طول کمتر از ۶۴ متر
انتخاب لنگر مناسب بر اساس نوع و سایز شناور حائز اهمیت است.یک زنجیر با طول مناسب می تواند عمل لنگر انداختن را مطمئن تر کند.در هنگام لنگر اندازی،حداقل ۵ تا ۱۰ برابر عمق آب لنگر را به درون آب بفرستید.این کار به لنگر اجازه می دهد تا در حالت افقی در کف آب باقی بماند که تحمل لنگر برای نگه داشتن شناور را بیشتر می کند.به یاد داشته باشید که لنگر را از پهلوی شناور به درون آب بیندازید،نه از قسمت عقب.

۳-تجهیزات بهداشتی دریایی(MSD):
شناورهایی که از سرویس های بهداشتی بهره می برند،باید یک نوع MSDمناسب به همراه داشته باشند.شناورهایی با طول ۲۰۰ متر یا کمتر می توانند از یک MSDنوع ۲،۱ یا ۳ تأیید شده از طرف سازمان بنادر و دریانوردی استفاده کنند.شناورهایی با طول بیشتر از ۲۰۰ متر باید یک MSDنوع ۲ یا ۳ نصب شده روی شناور را به همراه داشته باشند.
شناورهایی که پسماند سرویس های بهداشتی آنها به درون آب ریخته می شود،مجاز به حرکت بر روی آب نیستند.برای حل این مشکل باید یک تانکر که پسماندها درون آن جمع می شود و خارج از آب تخلیه می شود،بر روی شناور نصب شده باشد.
۴-تجهیزات کاهنده آلودگی صدا:
برای کاهش دادن آلودگی صدا،شناورها باید به تجهیزات کاهنده صدا، نصب شده از طرف تولیدکننده، مجهز باشند.هیچ شناور موتوری نباید در سطوح زیر تولید صدا کند:
– ۹۰ دسیبل در هنگام  شروع به حرکت(سرعت پایین)
– ۷۵ دسیبل در حالتی که شناور بیش از ۶۰۰ متر از ساحل دور نشده باشد(بدون در نظر گرفتن سرعت)
هر گونه تغییری در سیستم کاهنده صدا به طریقی که استانداردها را فراهم نکند،غیر قانونی می باشد و از تردد شناور جلوگیری می شود.
۵- تصادفات:
اگر شناوری تصادف کرده باشد،متصدی شناور باید کارهای ضروری جهت ایجاد امنیت برای شناور مقابل و مسافرانش(تا زمانی که برای شناور و مسافران خودش خطری نداشته باشد)انجام دهد.همچنین متصدی شناور باید مشخصات خود و شناورش را به افراد مجروح و صاحبان شناورهای صدمه دیده،بدهد.در صورتی که فردی در صحنه تصادف به مصدومان کمک کند یا خیر،مسئول جراحات و صدمات بوجود آمده در تصادف نمی باشد،مگر اینکه مرتکب اشتباهی خودسرانه یا غفلت آمیز بشود.
۶- محدودیت های سرعت:
هر شناوری بایدبا سرعت مطمئنه حرکت کند تا بتواند در مواقع نیاز برای جلوگیری از برخورد یا توقف کردن در مسافت مناسب،عکس العمل مؤثر و مناسبی را اعمال کند.فاکتورهای زیر در تعیین سرعت مطمئنه مؤثر می باشند:
– دید خوب
– حجم ترافیک
– توانایی مانور دادن شامل توقف در حداقل فاصله و چرخیدن در شرایط عادی
– وجود نور کافی پیش زمینه در شب
– وجود خطرهای احتمالی
– مواردی که در رادار مشاهده می شود.
عبور و مرور در مناطقی که مخصوص شنا کردن است ممنوع است.تجاوز از سرعت مجاز غیر قانونی می باشد.همچنین حرکت کردن با سرعتی که دنباله ی آبی به طول بیش از ۹۰۰ متر ایجاد کند،غیر قانونی می باشد.
۷- بستن شناور:
بستن شناور به فانوس های دریایی،چراغ ها،نشانه های روی آب و یا هر شیء هدایت کننده مسیر دیگری که روی آب است،ممنوع می باشد(به جز آنهایی که مخصوص بستن شناور است).همچنین حرکت دادن،برداشتن،صدمه زدن یا از بین بردن هدایت کننده های مسیر غیر قانونی می باشد.
۸- هدایت بی دقت و بی ملاحظه شناور:
هدایت کردن هر نوع شناوری در شرایط زیر غیر قانونی می باشد:
– بی پروا و بی دقت
– بدون پیش بینی خطرهای احتمالی
– نادیده گرفتن حقوق یا امنیت دیگر شناورها و شناگرها
– حرکت کردن با سرعتی که شناگرها و شناورهای دیگر را به خطر بیندازد.
هدایت کردن یا اجازه استفاده کردن از شناور در شرایط نا امن غیر قانونی می باشد.شرایط نا امن عبارتند از:
– بلند شدن شناور به هنگام عبور کردن از دنباله آبی شناور دیگری که در فاصله ۳۰۰ متری یا هر فاصله نا امن دیگری قرار دارد.
– با سرعت نزدیک شدن به یک شناور دیگر به شکلی که هر کدام از شناورها برای جلوگیری از برخورد مجبور به تغییر مسیر شوند.
– حرکت کردن با فاصله کمتر از ۶۰۰ متر از یک اسکی سوار.
– مانور دادن در ترافیک های انبوه(به منظور سریع تر رسیدن به مقصد)
تمام شناورها باید به طور قابل قبول و با دقت هدایت شوند.در شرایط نا امن،ممکن است مأموران امنیتی برای جلوگیری از بوجود آمدن خطر احتمالی برای سرنشین ها،متصدی شناور را مجبور به تغییر مسیر کند، که می تواند شامل برگرداندن شناور به ساحل تا زمان برطرف شدن مشکل باشد.اگر متصدی شناور از انجام این کار سر باز بزند،تخطی از قانون به حساب می آید.
شرایط زیر می تواند باعث بوجود آمدن خطر احتمالی برای سرنشین ها بشود:
– تعداد ناکافی PFD
– تعداد ناکافی کپسول های آتش نشانی
– اضافه بار یا ارتفاع کم شناور بر اساس شرایط آب راه
– چراغ های هدایت کننده مسیر که اشتباه نمایش داده شده اند.
– نشت سوخت از موتور یا سیستم سوخت رسانی
– سیستم تهویه نا مناسب

۹- محدودیت های شناور در حال حرکت:
هیچ کدام از سرنشین های شناور در حال حرکت اجازه نشستن،ایستادن یا راه رفتن در محدوده ای که برای این کار طراحی نشده است، را ندارند،به استثناء شرایط اضطراری برای جلوگیری از خطر یا مسیریابی بهتر.هیچ کس نباید اجازه تخطی از این قانون را به سرنشین های شناور بدهد.
۱۰- ایجاد مزاحمت:
موارد زیر غیر قانونی می باشند:
– لنگر انداختن در قسمت رفت و آمد یک رودخانه،کانال، یا دیگر آب راه ها که باعث ایجاد مزاحمت و جلوگیری از حرکت شناورهای دیگر می شود.
– اشغال کردن بارانداز،اسکله، یا هر امکان دسترسی دیگر برای قایق ها
– اشغال کردن آب راه به طریقی که باعث ایجاد خطر برای دیگر شناورها شود.
– هدایت کردن شناور به طریقی که جریان ترافیک را مختل کند.
۱۱- محافظت از محیط زیست:
با رعایت نکات، زیر می توان آب راه ها را برای آینده حفظ کرد:
– در آب های کم عمق،برای جلوگیری از به هم زدن رسوبات،آهسته حرکت کنید.این کار می تواند از ایجاد اختلال در چرخه اکوسیستم نیز جلوگیری کند.
– مراقب دنباله آبی خود باشید.دنباله آبی شناورها می تواند مرز ساحل و آب را دچار فرسایش کند.همچنین می تواند باعث ایجاد گل و لای شود که از بین بردن آن فرایندی پر هزینه می باشد.
– زباله های خود را جمع آوری کرده و در ساحل آنها را به طور صحیح دفع کنید.
– درون شناور، از ابزاری که با محیط زیست سازگار هستند،استفاده کنید که می تواند شامل مایع های پاک کننده ی غیر فسفاتی،صابون های بیولوژیکی،پاک کننده های غیر اسیدی و … باشد.
– موادی که ترکیبات شیمیایی خطرناکی دارند را به طور صحیح دفع کنید.
– نفت باقی مانده بر کف شناور را پاک کنید.
– در زمستان از ضد یخ استفاده کنید.
– مخزن سوخت را تا لب پر نکنید.این کار احتمال ریختن سوخت را کاهش داده و فضای کافی برای انبساط را به مخزن می دهد.از پاک شدن تمام سوخت های ریخته شده مطمئن شوید.
– از تفرجگاه هایی که به محیط زیست اهمیت می دهند استفاده کنید.آنها می توانند امکانات لازم را برای شما فراهم کنند.